New York, de stad van de toekomst
Ik ben net terug uit New York. Wat een fascinerende stad is dit! Rond 1600 gesticht door Nederlandse kolonisten, puur uit winstbejag. Uitgegroeid tot misschien wel de meest multiculturele stad ter wereld! Little Italy, China Town, en het Joodse Williamsburg. In totaal kent de stad 193 verschillende nationaliteiten.
Omdat er van begin af aan mensen van over de hele wereld zijn komen wonen zijn de immigratieproblemen die wij hier in Europa kennen van een hele andere orde.
Mensen in New York zijn veel vertrouwder met andere culturen en geloven dan wij hier in Europa.
Het beangstigt ze daarom minder en ze leven op dit gebied met veel meer wederzijds begrip en respect naast elkaar (natuurlijk zijn er wel andere problemen in New York zoals bijvoorbeeld criminaliteit, maar dit heeft naar mijn idee meer te maken met het contrast tussen rijk en arm. Ook zijn de gevolgen van de vroegere slavernij nog voelbaar tussen wit en zwart, maar dit zijn problemen met andere wortels, en een ander soort thematiek dan waar ik op doel). Over het algemeen zijn New Yorkers, mijns inziens, meer gewend aan verschillende culturen en geloven.
Veganisme
Wat mij opviel was dat het voor de verandering eens een keer heel gemakkelijk was om veganistisch uit eten te gaan. Veganistische eetgelegenheden zijn daar inmiddels gewoongoed geworden.
Elke dag konden mijn vrouw en ik wel ergens anders eten en kiezen uit heerlijke veganistische gerechten. We hoefden nooit uit te leggen wat Vegan betekent. Het was een verademing!
Wat is nu de reden dat New York hier nu zoveel verder in is dan Europa?
Naar mijn idee heeft dit te maken met de fase van integratie waar ze in zitten. En de fase waarin wij in Europa in zitten. In Europa is men nog teveel bezig met het wennen aan andere culturen en geloven. Respect voor je Islamitische buurman kan soms al een hele opgave zijn. Antisemitisme neemt de laatste jaren zelfs weer toe in ons land. Veel joden uit Amsterdam vertrekken naar Israël omdat ze zich niet meer veilig voelen in Nederland. En populistische fascistische politieke partijen groeien als kool.
In al dit politieke geweld zijn de dieren naar mijn idee de dupe. Pas als de multiculturele samenleving enigszins is geslaagd in een land kan men compassie en respect uitbreiden naar andere wezens.
En daar doel ik in dit geval mee op de niet-menselijke dieren. Omdat je meer in contact bent gaan staan met je hart is er ruimte gekomen om na te gaan denken over waar je eten vandaan komt. Er komt ruimte om te gaan beseffen dat het stuk vlees op je bord af komt van een levend wezen wat ook pijn, angst, vrijheid en blijdschap kan ervaren. Liefde en compassie zijn dingen die kunnen groeien en waar geen eind aan komt.
REMI TER HAAR
Over de auteur
Remi ter Haar is de oprichter van de Vegansoof. Hij is 37 jaar, getrouwd, werkt in de horeca en is woonachtig in Rotterdam. Verder doet hij veel aan yoga en schrijft hij af en toe artikelen voor de Vegansoof.
