The Official Animal Rights March en Sushi voor de Soof

Zaterdag 25 augustus 2018 was het dan eindelijk zover… We gingen met het beheer van De Vegansoof sushi eten!! Oh ja, en er was ook nog The Official Animal Rights March in Amsterdam 😉

Sushi voor de Soof 25 augustus 2018

Plantaardig eten Op De Madoera, zo heet het gezellige huisrestaurantje van Okke en Annet Kramer, wat gevestigd is in Vlaardingen (onder de rook van Rotterdam). Minimaal 1 keer in de maand kun je hier heerlijk plantaardig eten, meestal sushi, soms gerechten uit eigen tuin. Zelf vind ik dat je hier de lekkerste sushi van Nederland kunt eten.

De contacten tussen het beheer verliepen voornamelijk virtueel, maar vandaag kwam daar eindelijk verandering in. De Vegansoof wordt inmiddels door een man of acht geleid. Zes van ons en special guest ‘professor’ Tom Zwarts (waar wij een goede samenwerking mee hebben) waren vandaag aanwezig bij Sushi voor de Soof! (Ook werken er een aantal geweldige vrouwen achter de schermen, om ons mannen enigszins in het gareel te houden 😉 ).

Een aantal van ons is overdag naar The Official Animal Right March in Amsterdam geweest en zij zullen onderaan dit artikel hier kort verslag van doen.

Tijdens het eten hebben we elkaar beter leren kennen, veel gelachen maar ook de toekomst  van De Vegansoof besproken. Het was vooral brainstormen. Concreet moet alles de komende maanden nog worden uitgewerkt. De verwachting is dat we in 2019 echt actief met de plannen aan het werk zullen gaan. Tipje van de sluier: we willen Soof-avonden in het land gaan organiseren, met steeds een ander thema, waar veganisten met elkaar, en/of met niet-veganisten in debat kunnen gaan over pittige stellingen, die de mensen die in onze FB-groep zitten niet onbekend zullen zijn! We willen de stap gaan maken van een online platform naar een maatschappelijke organisatie ter promotie van veganisme in Nederland.

In het dagelijks leven ben ik erg gehecht aan mijn medebeheerders bij De Vegansoof. Naast het ‘modder eten’ delen we lief en leed met elkaar. Tot ergernis van mijn vrouw zit ik daarom erg vaak op mijn mobiel. Ditmaal vergat ik dat ik überhaupt een mobiel in mijn zak had, omdat mijn ‘vrienden’ gezellig bij me aan tafel zaten, bedankt jongens!

The Official Animal Rights March, 25 augustus 2018

Perspectief Shen

De hele mars heb ik meegedaan met chants. Ongeveer de helft van de tijd met een megafoon, om de groep mensen om mij heen te motiveren om hun stem te laten horen voor de dieren. Het was prachtig om te zien hoe honderden mensen samen zijn gekomen om weerloze en onschuldige dieren een stem te geven. We hebben Nederland laten zien dat dit een serieus probleem is en dat we niet langer stil zullen zijn. Voor de eerste Official Animal Rights March in Nederland was de opkomst absoluut geweldig. Volgend jaar zullen we misschien wel meer dan 2000 mensen in de mars hebben. De wereld zal weten dat de er een tijd gaat komen waar dieren niet meer zullen lijden onder het egoïsme van mensen. Wij zijn de generatie die hiervoor gaat zorgen.

Perspectief Andy

Slecht weer, mooie dag. Eindelijk was het dan zover; de Official Animal Rights March in Amsterdam. Vanaf de Dam in een stoet richting het Museumplein. Het leek helemaal niet zo druk te worden als de mars voor de sluiting van slachthuizen 2 maanden geleden, maar schijn bedriegt. Ik weet niet waar die massa ineens vandaan kwam maar ik heb ze op de Dam niet gezien. Maar klagen zal ik uiteraard niet. Eenmaal vertrokken van de Dam begon het wat stilletjes en timide, maar de sfeer zat er al snel in. Met leuzen als ‘There’s no excuse for animal abuse’ en ‘Their milk, not ours’ werd getracht de boodschap te verspreiden. Tot aan het Museumplein werd er enthousiast geroepen, ondanks de regen die zo nu en dan ineens uit de lucht kwam vallen. Daar eenmaal aangekomen waren er wat sprekers, waaronder Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren. De opkomst was geweldig, evenveel of misschien meer dan op de door Bite Back georganiseerde mars twee maanden eerder. En dat ondanks het weer. Wel liep het wat moeizaam in het begin. Bite Back had destijds een busje vooraan rijden met speakers die leuzen riepen, wat zorgde voor een erg goed gesynchroniseerde mensenmassa, en dat werkte prima, ook om het tempo te bepalen. Hier liep het in het begin dusdanig snel dat ik het zelfs met mijn lange stelten moeilijk bij kon houden. Gelukkig was er snel een meer geschikt tempo. Ook had ik graag iets van een ludieke actie gezien. Zoals bijvoorbeeld ook de Die-Ins (doen alsof je dood bent uit protest tegen bijvoorbeeld slachten, eventueel met slachtgeluiden op de achtergrond) tijdens de eerdere mars. Maar uiteraard hoeft dit niet per se vanuit de organisatie gedaan te worden en kunnen we dit zelf ook organiseren als activisten. Al met al was het een geslaagde demonstratie en een leuke dag, ondanks het Oud-Hollands rotweer.

Perspectief Vinn

Na dat ik was aangekomen op de Dam voelde ik direct en goede sfeer. Ondanks dat het weer af en toe slechter dreigde te worden zag ik veel tevreden gezichten. Het grote aantal gelijkgestemden die bijeengekomen waren, stonden op de Dam allen met één positieve visie. Organisatie Animal Rights was aanwezig met een podium en een verkooppunt voor t-shirts, jackets en gadgets. Bijzonder was het om te zien dat zoveel verschillende mensen veelal iets delen in hun hart. Compassie en bewustzijn voelde ik, was aanwezig, een duidelijk voorbeeld dat uiterlijk niets zegt over hoe mooi mensen van binnen kunnen zijn. Van alle kanten stroomde er langzaam meer betogers binnen. Het was erg mooi om de ontmoetingen te zien van gelijkgestemden, die elkaar waarschijnlijk al voor langere tijd dagelijks spreken of voorbij zien komen op Facebook. Na een korte speech klonk er een startsein en begon de mars onder begeleiding van de politie.

Tijdens de mars werden naast het roepen van zinnige kreten ook leuke gesprekken gevoerd en voelde ik door de vibe meer eenheid ontstaan. Er werd iets hogers gedeeld dan alleen een doel behalen of iets doordrukken voor je eigen belangen. Dit gaat om liefde en er staan voor “the unspoken and unseen”. Velen hadden hun best gedaan om met rakende teksten op spandoeken en borden de pijn en het leed te uiten. Ook wekte dat hier en daar emotie op bij mensen. Mensen liepen hand in hand en soms werd er een knuffel uitgedeeld. Veel mensen bleven stilstaan langs de kant van de weg. Ook werden er aan allerlei kanten balkondeuren geopend om een kijkje te nemen. De reacties van buitenstaanders op straat waren verschillend: soms een onzeker lachje of er werd gefilmd met een serieuze blik.

De groep kwam bijeen op het Museumplein en er stond voor de afsluiting van het programma een podium klaar van Animal Rights. Iedereen stond dichter bij elkaar en er was duidelijk meer saamhorigheid en eenheid ontstaan. Op het podium werd door verschillende speakers iets gezegd. Ter afsluiting was er een kort optreden van een dansgroep, met een speech ter afsluiting. De organisatie gaf aan tevreden te zijn met de opkomst en bedankte iedereen voor deze geslaagde dag.

Remi ter Haar

Photo’s by Squatcilla, Vinn & Miranda